De rode draad in mijn werk en studie is eerlijke jongerenparticipatie en -representatie, en duurzaamheid. Zo ben ik (mede-) oprichter van Stem op een Jongere en Aandeelhouders van de Toekomst. Ook ben ik freelance projectleider en eventmanager voor maatschappelijke organisaties en spreek en schrijf ik over pensioenen, duurzaamheid en jongeren. Daarnaast ben ik mijn master Global Business en Sustainability aan het afronden. Bij het wel of niet aannemen van een nieuw project kijk ik of ik maatschappelijke waarde kan toevoegen. Dat is voor mij een belangrijke voorwaarde. Én of ik groepen mensen help, die niet weten hoe zich uit kunnen spreken over zaken die hen wel degelijk aangaan, zoals jongeren over institutioneel beleggen. Ik maak me veel zorgen over de klimaatcrisis. Elke dag. Ik moet oppassen dat ik niet moedeloos word. Elke ochtend probeer ik mij te focussen op het feit dat er nu zeker nog iets te redden valt dat het waard is om te redden, en dan ga ik er weer vol energie tegenaan.  De belangrijkste wissel die wat mij betreft omgezet zou moeten worden om de klimaatcrisis niet te verergeren, is de waarde die we hechten aan geld. Er is zo veel meer dan financieel welzijn, en als we bijvoorbeeld sociaal en natuurlijk kapitaal meer gaan waarderen kunnen we de juiste prioriteiten stellen en gepaste actie ondernemen. 

Hoe ben je bij Groen Pensioen betrokken geraakt?

Ik was als tafelgast uitgenodigd bij een debat van Pakhuis de Zwijger in Amsterdam vanwege mijn expertise over jongeren, duurzaamheid en pensioen. Tegenover mij zat Laurie, een van de oprichters van Groen Pensioen en samen hebben wij duidelijk gemaakt dat er zaken helemaal anders moeten wat betreft duurzaamheid bij pensioenfondsen. Daarna vroeg Laurie mij bij de Groen Pensioen-club. Ik denk dat het mooi is dat ik bij Groen Pensioen mijn expertise over pensioenen kan inbrengen, maar ook de reminder kan zijn om álle generaties bij plannen en acties te betrekken, ook toekomstige.